Kaç kiþi cellada, Gülümseyerek can verdi? Kaç tane aþýk Ölümü yaþamaya deðiþti ? Kaç bahar geçti ise, Ben hatýrlamýyorum. Gönlüme ölüm çiçekleri ekti. Deðiþir sanmýþtým. Aslýnda, Büyümesinden belli idi.
Ama yine de seni sevmek: Seni sevmek… Yaþamýn bana ayrýlan, En güzel nefesiydi.
Hoþça kal! Dönmek için geç; Kavuþmak için erken. Beklemiyorum seni, Dönme sevgili…
Cuma YAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
cumayat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.