KENDİ HALİME BIRAK

Kaybedilmiþ aþklara,
Unutulmuþ sevdalara,
Sözü býçak isyanlara inat.
Sabahýn alaca karanlýðýnda
Yalnýzlýðýma eþlik etmeni beklemek.

Aciz kuytularda yaþayan,
Saçlarý aðarmýþ bir ninenin:
Düþünde yaþatýlmýþ bir sevda.
Durmaksýzýn karalanmýþ,
Bir kaðýdýn üzerine,
Seni seviyorum diyebilmek.

Görünmezliðin en ücra yerinde,
Korkusuzca yaþadýklarýna,
Allah kitap almadan aðzýna,
Senin varlýðýný kabullenirken,
Vuslat dilenilen zamanlarda
Yanýnda olmayý istemek.

Ýki kiþilik sevdalara;
Cümle cihaný buyur etmek,
Ve þahit etmek alýnacak kararlara.
Ben buradayým, sen nerdesin?
Demek diyebilmek…
Yaþadýklarýmýz hatýrýna,
Gözlerine bakarak ölmeyi düþlemek.

Yakmak soðumaya yüz tutmuþ,
Kibrit çöpüne deðmez,
Ciðerini yakmak aslýnda,
Her þeyi sil baþtan yaþamak.
Ahhhh ahh...
Aklýma getiremediðim,
Acýlar kadardý sana düþkünlüðüm.
Gelmedin!
Bari beni bir kez olsun,
KENDÝ HALÝME BIRAK !

Sosyal Medyada Paylaşın: