-sensiz ömrüm karlar altýnda-
(...hatýrla)
bizim bir kýzýmýz olacaktý
adý neydi acaba?
rüya mý yoksa asya mý?
inan unutturdular, gülüm...
-þimdi bize ölmeyi de öðrettiler-
(...unutma)
bizim hayallerimiz vardý
sessiz çýðlýklarda apansýzýn yok-olan,
bilmem ne denir bu dünya haline...
inan çocuklarýmýza kýydýlar, gülüm!
(ve... bundan sonra)
sahi ne deðiþir bu cennet hikayesinde
ben hep "sevgi" diye, baþlarým
oysa kadar hep "ayrýlýk..."
inanýyorum bir gün sonu gelir bunun da
bize en çok yakýþan yine "biz’iz gülüm..."
(...þimdi)
tut hadi ellerimden, býrakma!
durmadan yýldýzlara bakalým
"býrakalým, ay ölsün!
ayrýlýk ve öbür yanýnda ben!
bak doyasýya karanlýðýma
-sensiz ömrüm nasýl da þiirlerin artýðýnda-
"sahi rüya mýydý bu aþk asya kýtasýnda..."