çağrı

bakýþýnda bir kuytudur aþk
ve sen...
kavgamýn doðurgan þiiri
kokusu lâl bir nihavend akþamýnda
saksýladým balkonda fesleðen gözlerini

kapýsý açýk gecenin...gel
baðýmdan düþen üzümün þarabýný iç
nefesinle gölgele ýsýrgan tenimi

ay düþmeden gel
güneþinle yýka sabahýn çamur kirini

sesimde bir yankýdýr yalnýzlýk
ve ben...
topraðýn ölümcül þairi
yüreði hilâl bir fasýl akþamýnda
sana düðümledim þu asi dilimi

varlýðým bir eksik
yokluðun bir fazla

gel...

bana istanbul’u getir
bir de kiraz mevsimini...



Ferhat Gülsün
Sosyal Medyada Paylaşın: