gaipten bir sessizlik geldi...sanki yokmuþlar gibi...
onlar bir türküyle göndere çektiðim çýðlýk çýðlýða yankýydýlar dokunulmazdý düþünceleri düþünmeden önce bir gün ortasý kabusunda kan içinde uyandýlar
-uykularýnda bile terini çaldýlar-
onlar bir kýz çocuðunun bitmek bilmeyen okul yolunda yorgundular þarap kokan mum lekeli sofralarda az topraðý týrnaklayan ananýn feryadýnda çoktular yaþamaktý sabýkalarý
-býçaðý sola hiç koymadý sofralar-
onlar yavuklunun elinde rutubetli birer mektuptular müebbetti ayrýlýklarý sevdalarý döllenmemiþ kavuþmak için ölüme gün saydýlar bozulmamýþtý oruçlarý
-yerine hiç gelmedi son arzular-
onlar ölümden daha adamdýlar...
onlar bizdik bizde sureti kalan memleket þiiri þimdi onlar
hala omuz omuza okul yolundalar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhad Gülsün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.