Son Ceset
Gözyaþlarým yetmedi yokluðuna aðlamama, bitti...
Benliðim isyan etti kendimi unutmama, gitti...
Gidiþin ölüme kapamaktý gözlerimi
Dünya’yý durdurup Güneþ’i söndürmekti
Bir defa vurulup kaç kere ölebilirki insan?
Gidiþin beni binlerce kez öldürmekti...
Uykusuzdu gidiþin...
Uzun kýþ gecelerinde sabahý beklemekti
Öksüzdü, yetimdi...
Ana baba sýcaklýðýný hasretle özlemekti
Çaresizdi...
Pencereler önünde yolunu gözlemekti
Ve isyankardý kimi zaman...
Camlarýn buðusuna adýný yazýp silmekti
Peki yüreðim, yüreðim silebilir mi adýný?
Cam kesiði gibi kanaya kanaya
Atabilir mi içinden sen dolu yanýný?
Sendende geçer mi benden geçtiði gibi?
Bir daha severmi seni sevdiði gibi?
Hayýr... Hayýr bir daha olmaz,
Bu, sevda yoluna serdiðim son cesetti
Gidiþin beni yaþarken öldürmekti...
EMRE AKTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.