**daldýðýmýz rüyadan yýllardýr uyanmadýk, deðil iki sevgili,dost bile olamadýk**…
þimdi al misketlerini, ve ver mektuplarýmý geri… ucu yakýlmýþ, bir parfüm kokusuna buladýðým, ve kýrmýzýya boyadýðým dudaklarýmla, bir buse kondurduðum naif mektuplarýmý… sahi… sende bir mektubum bile olamadý, öyle deðil mi?...
bir bütündük yeþeren aþkýn ilk demlerinde, parçalandýk, “biz” hükümsüzleþti… geriye kalan “sen” ve “ben” .. sen paydýn ben payda… ve bir keskin çizgiyle, ortadan ikiye ayrýldý sevda…
keþmekeþ, anlamsýz cümleler kuruyorum artýk… kýsalýyor dizeler… ben seni hep sevdim sevgili… ben seni hep sevdim… ben seni hep… ben seni... ben… ……………………………………… bitti…
aþk biter mi? inatla yaþar esmer bir tenin hayalinde, karanlýk bir çift bakýþýn deminde, ve senden yadigar bir parçanýn hoþ terennümünde… atmaya devam eden yüreðin, bezgin nefesinde… sen, bilmesen de…
***aþkýmýza aþk deðil,yýllarca yalan kattýk, sana son bir sözüm var o da, allahaýsmarladýk…***
(A-Y) Sosyal Medyada Paylaşın:
aysegulguncan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.