Hüzün kýlýfýnda harlanan hazan kýlýcýnda buðulanarak,
Þairler de aðlar için için…
Uðuldayýp ýslýklayan gönül enkazlarýndaki darlýkta,
Hüzünsü bitkinliðin ürperticiliðini düþünerek,
Canlýðýn cana can kýymýþlýðýnda üþüyerek,
Damarlarýndan kan çekilir kalýr ölümsü varlýkta.
Kafdaðýný ortasýndan bölen bir iniltiyle hýçkýrarak,
Hislerini alev sarar erdemin,
Ve þairler de aðlar için için…
Vahþice avlanan uykunun geceye köþe bucak yayýlmýþ,
Çýðlýklarýnýn beynine geçmiþ týrnaklarýnda kývranýp,
Büzüldüðü yataðýnýn kýskývrýklaþan acýmasýzlýðýna yakalanýp,
Buzlaþan vücudunda; canlýðýn canansýzlýðý solur, daralmýþ.
Gül kokulu mumlarýn titrek alevlerine sýðýnarak,
Kalbini alev sarar erdemin,
Ve þairler de aðlar için için…
Çatallaþan gönüllerin sevda havliyle attýðý çýðlýk,
Lime lime yýldýzlarý döker, somurtuþlu yeryüzüne.
Kerpetenlerin sýktýðý sýzlayan karakterinin ýstýraplý yüzüne,
Denizlerin matlaþan suyu veremez serinlik.
Yaz rehavetinin gün ortasýna biriktirdiði ter denizinde boðularak,
Gönlünü alev sarar erdemin,
Ve þairler de aðlar için için…
Hercai yorgunluðun eprimiþ hatýralar solgunluðunu,
Sonsuza çýð atmanýn mor tesellisi avutur.
Kara menekþeler ak menekþelerin kalbini vurur,
Yaðmur bulutlarý yabanlaþýr, bin hasrette kupkuru.
Yalnýzlýkta þelale, çoklukta kurumuþ pýnarcasýna týslayarak,
Yüreðini alev sarar erdemin,
Ve þairler de aðlar için için…
Sevinç parkurunda terleyen küheylanla koþumlanarak,
Þairler de aðlar için için…
S. Edip Yörükoðlu