ARTIK BENDEN GÝTSEN
DÝYORUM
Yine hüzün yüklü bir eylül sabahý
Git gide sararan, sarardýkça düþen
Bir yaprak gibi,
Anýlarda kalan gölgelenmiþ bir yüz.
Zamanla silinip yok olmaya mahkum
Senlerdeyim.
Nedendir bilmiyorum,
Hala bugün de yüreðimdesin.
Her sabah almam gereken ölümcül bir ilaç gibi,
Ne bileyim
Kokladýðým kýrmýzý bir gül,
Çocuk misali, içimdeki karanlýða çizdiðim
Aydýnlýk bir yol gibi.
Kimi zaman kapatsan kapýlarýný,
Kimi zaman öfkeyle çatsan da kaþlarýný,
Kimi zaman çalsan da uykularýmý
Bir sen varsýn içimde
Gizliden gizliye
Özlediðim.
Yaþamak buysa, yaþýyorum elbet !
Sana uzak da olsa
Bir yerlerde ve her hangi bir þekilde.
Baþka gönüllere girmedikçe
Ne deðiþebilir ki ?..
Seni,
Þah damarýmdan daha yakýn hissederken !
Ah yar !
Ben, senin olamadým olmasýna da ;
Sen, hala benimsin !
Gözlerim de gözlerinin izi var.
Tutamasam da,
Yüreðimde hala geziniyor ellerin.
Aklýma geldikçe,
Boðazýmda yutkunamadýðým
Bir düðüm.
Burnumu sýzlatan inceden inceye bir sýzý
Yüreðimi burgu burgu buran sancý.
Özlemin çok derinler de.
Hiç bilmediðim tenhalarýma
Söz geçiremediðimsin !
Offf !
Artýk benden gitsen diyorum, bitsin istiyorum
Senli iþkencelerim !
Hande HAGHGOUÝ
20.10.2008,çarþamba
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.