BİR ŞARKI OLMUŞ HÜZÜN

BÝR ÞARKI OLMUÞ HÜZÜN

Kopardým yýldýzlarý asýlý dallarýndan,
Artýk dönemem belli gurbetin yollarýndan,
Kimseler anlamýyor garibin hallerinden,
Yýldýzlar olmayýnca gecelerim karanlýk.

Umudu tohum diye çoraklara ekmiþim,
Ne bir damla su verip ne gözyaþý dökmüþüm
Acýlarla beslenen nehir olup akmýþým,
Umutlar bitmeyince gecelerim karanlýk.

Bir þarký olmuþ hüzün, gelip dilime dolmuþ,
Bülbülden figan almýþ, dizeler yanar olmuþ.
Konduðu dallar yýlgýn, güller sararýp solmuþ
Bülbüller ötmeyince gecelerim karanlýk.

Güneþ yüzünü saklar, seni hayal edince
Ay girer bulutlara, yüzün bana gelince,
Ýçim zulmete döner, hayal benden gidince
Mah yüzün olmayýnca gecelerim karanlýk.

Ýnce ince rüzgarsýn saçlarýmda kol gezen
Sazlarda seni çalar derdim dinleyen ozan,
Kýrýlsýn kalemleri seni yadlara yazan,
Sen bana gelmeyince gecelerim karanlýk.


Sosyal Medyada Paylaşın: