Sular Susarken

güneþin aðlayýp
hýçkýrdýðýný gördü
usulca sildi gözyaþlarýný
eskidi yüzünde mendili...


sapanla vuruldu güvercin
kanlar içinde çýrpýnýrken
içi titredi
sesinin billur ýrmaðý tükendi…


günün þah damarý ufukta kanarken
kýrýlgan bir profil sulara düþtü
kýrýldý þývgýný zeytinin
yaralý sözlerini hýrçýn rüzgar
bir solukta devirirken...


bulutlar yaslara büründü
kum zambaklarý
baþý önde üzgündü
küskündü leylak ve defne…


bir çýðlýk
bir tükeniþ
bir bitiþti…


yanýk ot kokusu arþa yükselirken
camlarý buðulu kenti terk edip gitti
sular suskun
kuþlar ölüydü…


gizini kimse bilmedi
kanayan yarýnlarý ardýnda býrakýp
kaybetti barýþ izini…


Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: