MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

korkarım artık dönmeyeceğim
archivist

korkarım artık dönmeyeceğim


Yalnýzlýk þafaðýndan çýkýp gelir misin?
Doldurur mu dersin? Sevda, iliklerimizi!..
Hayalini yaþadým alýn yazýsý satýrlarýnda,
Yalýn bir hatýranýn gölgesinde susadým.
Sustum, sustum, ben hep sustum…
Ayrýlýk acýsý kor kapkaranlýklarda,
Korkarým hiç dönmeyeceðim!

Ne sislerin ardýndan aydýnlýk yarýnlar muþtusu,
Ne habis bir yalnýzlýðýn komþuyum!
Konuþmadým! Ben sadece sustum..
Kýrk dehlize kustum ayrýlýðý,
Korkarým hiç dönmeyeceðim!

Güneþ, ayný güneþ! Neden küser her akþam?
Geceler, yýldýz kusar uykulu yaþamlara.
Hep ayný mý, aynýyý mý oynar insana,
Yanar döner bu masalýn kinayesi..
Her aynaya nazarýmda hiçlik görmüþ gibiyim,
Hepmiþçesine bir yalýn yalnýzlýk!
Yalandan ibaret düþlerimizi parlatsak,
Sarýlsak yumaklarý patlamýþ bulutlara,
Ah! Yine yalnýzlýk paklar þehirleri.
Kaypak bir ayrýlýkla sekirdeyim
Korkarým hiç dönmeyeceðim!

Tutunmalý kainatýn en dehlizine
Filizlenmiþ rintlerin sevdasýyla unutmalý.
Zum olmuþ ritimlerle fýrtýnalar kovalar,
Afili yalnýzlarýn hamasetinden ne çýkar.
Rubailer döksem þiirlerin oluklarýna,
Varlýk ile yokluk arasýnda sancýlanýrým.
Öðütmeye devam, çarkýnda hiçliðin,
Öðretme bana, hayattan kaçarken; aðýtlarý,
Nihayete açýlan kucaklar, çaresizce aðlatýr.
Ayrýlýk garýnda kýrýk kalplerleyim,
Korkarým hiç dönmeyeceðim!

Kýrmýzýlara doymuþ kollarýn, güllerle döþeli,
Allý pullu yüzü, neþeli bir kýz gibi iþveli.
Düþ yoluna pusu kurmuþ nice kabuslar,
Berduþ gibi yolunmuþ can kabuklarým.
Güle beyaz eken her derman kabul mü?
Kuburumda kývrýlmýþ, beklerken fermanlar.
Gözlerimin ufkunda köpük köpük aðlamaklar,
Bu þafaktan her akþama köprüler baðlanmakta.
Hicran baþaklarý kopmadan beher yaþamdan,
Arkamda bahardan kalma ayrýlýklar,
Korkarým hiç dönmeyeceðim!

Astým ceketimi, sinmiþ terlerimle,
Küsüm sisli gecelerin akýbetine.
Kopuyor kýyametler, tersliyor ateþler,
Aþk perisi yine fýsýldýyor ya beni!
Gidiyorum senin gülen yüzünle,
Güzelim! Sensizlik var yeryüzünde.
Kapkara gece, belki minik bir sýzý,
Birkaç damla, kapkaç yapar gözümden.
Yaralý bereli, lekeli hatýralar;
Bir fincanlýk ömür biçer hayata,
Günlerin rakamlarý, þaþar ayrýlýða,
Korkarým hiç dönmeyeceðim!

Bir bahar kumpasýnýn ardýndan,
Kýþýn beyazýyla örtülmüþ kir pasým.
Yaðmurlarýn ayazýyla üþüyor cancaðýzým,
Acýlardan demet bir sancý düþüyor.
Satýrlara yaðýyor onca düþünceler..
Yakýþmaz diye duraksar aðlamaklý gözlerim,
Gurur! Ah gövdemde köpürmüþ bu gurur!
Ýçimde bir köpek gibi kudurur.
Kahrolasý ayrýlýk tutar yakamdan,
Ölüm yutar gibi tartaklar.
Acýlardan bir acý batar tenime,
Karamsar bir bacadan tüter ayrýlýk,
Korkarým artýk dönmeyeceðim!

Meydan okuyor afili yalnýzlýk!
Hiçliði öðütüyorum kaçarken hayattan,
Vur cefayý, çal acýyý yüreðime..
Güneþten sýzarken huzmeler aya,
Gözümden süzülen yaþlar mayalanýr.
Ayrýlýk korosu mýrýldanýr seni,
Korkarým artýk dönmeyeceðim..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.