yalnızca yalnızlık

Yalýn ve çýplak yalnýzlýk!
Sorgusuz, sargýsýz sýzýlar..
Eski bir plak gibi döner ekseninde,
Bazen noksan,
Bazen de seninle..

Yalnýzlýk!
Alýn yazýsý gibi karalar,
Allý pullu yazmalarý.
Bir ýþýk gibi sýzýp yalpalar,
Yapayalnýz, karmakarýþýk..

Yalnýzlýk!
Zindan demirleriyle sarýlmýþ bir odada,
Budala düþünceleri semirmiþ..
Yada okyanus ortasýnda adacasýna,
Karanlýða badasýca bir fener..

Yalnýzlýk!
Bir gül gibi solmuþ, yorgun ve masum.
Her günün sonunda urganla asýlýnca,
Dar gelir soluk kesen ilmekleri.
Kar örtmüþ elleri soðuk biler,
Son keseci seslenirken gasilden,
Bir kadavra kadar yalnýz!
Kefen kadar dar..

Yalnýzlýk!
Örter yüzümü, hüzün perdesi,
Yüreðim sorar; Nerdesin?
Hangi kahpe felektesin!..
Ah! bensizliðe açmýþ nefesin.
Gittin yar, tanyerinden karanlýða,
Tam yerindeyken aralar,
Ýhtiyar yüreðimde kelepçeler,
Kim bilir kimleri seçtin içinden..
Sen; dert bana, hayatsa dar..
Yalnýzca yalnýzlýk yar!
Bekle beni sonbahar..
Sosyal Medyada Paylaşın: