gitme bu ayrılık çok erken

Yasaksýz, nefesinden soludum,
Aþkýn feshetti solumu.
Açelyalar soldu mevsimsiz!
Gönül çeldi vesveseler.
Gitme! bu ayrýlýk çok erken.

Yüreðim kalsa aþktan ayrý,
Bir telaþ alýr baþýmý.
Ateþten gömlek biçilir emanetine,
Ýhanet mateminden kimler memnun!
Sensiz zamanlar, memnu takvimlere.
Gitme! bu ayrýlýk çok erken.

Umutlarý öðüttüm arz deðirmeninde,
Aðlayýp aðýtlar yaktým gitmelere.
Layýksýzdý! aþký gütmem kalbine,
Sensizlik büyüttü, umutlarýn celbini.
Güllerimin üstüne sýzdý gülleler,
Gönül katline þahitti gurbetin.
Gök kubbenin altýnda sýzlanýrken ,
Gitme! bu ayrýlýk çok erken.

Köpürdü okyanuslar, dev gönül fanusunda,
Uyandý uykusundan dalgalar..
Devrilir mangal gibi gönlüme,
Hücum eder hicran dolu afeti.
Koparken merhameti kalbin ucundan,
körpe aþkýn alevleri böbürlenir..
Körüklenmiþ sevmeler çiðnenirken,
Gitme! bu ayrýlýk çok erken.

Umut huzmeleri demetleniyor,
Mazinin sancýsýyla üzme beni.
Kavuþma dirayeti, zuhur ederken
Nedameti kim arzular!
Demlenir huþuyla düþünceler
Meyler, bir hoþ eder kadehleri,
Kahreder, meþkiyle kuþkusuz.
Neyleyim ki þevkliyim,
bir baþka seviyorum!
Aþka susamýþ dudaklarýný..
Korkusuzca konuþ sevdiceðim,
Susmadan yürek coþkusu.
Nedenler, nasýllar sürüp giderken,
Gitme! bu ayrýlýk çok erken.
Sosyal Medyada Paylaşın: