Resmederken hayalini, önündeki perdeye Dökülür iç dünyasý, fýrçayla tuvaline. Renk cümbüþü yaratan, duygularýn savaþý Çalýþma bittiðinde, döner eski haline.
Bulutlarla kaplanmýþ, daðlarýn doruklarý Ayrýlmaz dost misali, bir kýr manzarasýnda. Ýçindeki fýrtýnanýn, dýþ dünyayla uyumu Bir siyah, bir de beyaz, iki renk arasýnda.
Yetersiz kalýnca söz, coþkuyu anlatmaya Kalem baþlar çizime, gönülden kopanlarý. Fýrçadan dökülen ruh, can katarken resime Manzaranýn derinliði, kuþatýr yapanlarý.
Sanatçýsý tarafýndan, dünyaya gönderilen Ýnsan denilen varlýk, bir sanat þaheseri. Mücevherin deðerini, ancak sarrafý bilir Kaynaðýndan el almýþ, eser çizer eseri.
Tasarýmý yapýlmýþtýr, önce onun kalbine Sen sanýrsýn ezber çizer, panosuna resmini. Yansýmasý dýþa vurur, fýrçanýn izlerinde Ressam, kendi gölgesine sade yazar ismini.
Saygýlarýmla.
(Deðerli dostum Ressam Ahmet BENLÝ ye ithafen, O nun þahsýnda tüm sanatçýlara) Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
akadirgorduk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.