YORGUN YOLCU
Býrak biraz dinleneyim burada,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Hatýrýmý sorar isen arada,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Elli yýldýr ayný yolda yürüdüm,
Bu yollar hiç bitmeyecek der idim.
Ýnsanlýða çok sadýk bir yar idim,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Göz koymadým hükümdarý tahtýna,
Ýsyan etmem iyi kötü bahtýma.
Dinleneyim koyun toprak altýna,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Gelir ise eþim dostum yarenim,
Sade olsun cenazemde törenim.
Görmez oldu uzaklarý görenim,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Sakýn gücenmeyin bana dargýna,
Su býrakýn sevgi baðý arkýna.
Ben takýldým bu feleðin çarkýna,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Belki birkaç tane olursa soran,
Deyin ki babamý olmamýþ gören.
Ahmet’ dir sýrrýný topraða veren,
Yoldan geldim çok yorgunum be oðlum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.