Kýrýk bir saat gibi durdu zaman… Dönmedikçe geçmiþin köhne diþlileri, arkamdan gelen gölgem mi, yoksa sahibini arayan eski bir aný mý bilemiyorum…
Bir pencerenin altýnda unutulmuþ, ve güz yaðmurlarýyla ýslanýrken her satýrda daha da silikleþen bir yazý…
Her kelime de kendimizle yüzleþen, yüzleþirken cebelleþen eski bir defterin sayfalarýyýz belki…
Anýlar sayfalara iltica ederken, ruhum ve zihnim firari… Ve her firarýmýn tünelleri, yeni yeni sayfalarý dolduracak, sen kokulu anýlara çýkýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.