Bu þehir hep bir þeyleri eksik býrakýr, Bir sokak dönülmez, bir kapý çalýnmaz. Bir adam, yüzünde yarým kalmýþ bir gülümseme, Hep gitmekle kalmak arasýnda sýkýþýr.
Hangi rüzgar devirdi masamýzdaki mumlarý? Hangi sokak lambasý sildi yüzümüzü geceden? Aslýnda her þey biraz unutulmuþ burada. Biraz kýrýlmýþ, biraz eski.
Ve biz, o unutulmuþ þeylerin izini sürüyoruz, Bir taþta, bir yaðmurda, bir suskunlukta. Belki de bu yüzden þiir yazýyoruz, Her cümlede bir harf eksik kalarak.
Ama bil ki sevgili, Bu þehir seni hatýrlar bir gün. Bir duvar yazýsýnda, bir gölgede, Belki bir rüzgarýn uçurduðu yaprakta.
Aslýnda hiçbir þey tam olarak bitmez burada, Her þey bir baþka sabaha devrilir. Ve biz, o sabahýn ýþýðýnda, Yarým kalmýþlýðýmýzla tamamlarýz kendimizi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.