Demlendi,ocaktaki az çayým. Tek dal kalan sigaram, Tükenmek üzere olan tükenmez kalemim, Boþ yeri kalmayan karalama defterim ve ben. Dünden yarým kalan þiirimi yine bitiremeyeceðim anlaþýlan.
Ah þu yarým kalan þiir, Bir iki kelime eksik sadece, Tam buluyorum derken, uçup gidiyor. Dilimin ucunda aslýnda eksik kelimeler.
Vazgeçtim çaydan, Koydum bir duble raký. Radyoda bir kadýn, Anlatýyor umutsuz aþký.
Anladým ki olmayacak, O iki kelime yine þiire konmayacak. O an için vazgeçtim, Ýlhamýn gelmesini beklemeliydim. Bir müddet sonra kapý çaldý, Açtým baktým arkadaþým Ýlhami. Güldüm,güldüm,güldüm... Ýlhami hiç bir þey anlamadý.
Ah be Orhan Veli, Þiir garip oldu da Bir þeye benzemedi. Orhan Veli olmak kolay deðil ki...
"13 Nisan 2014,büyük usta Orhan Veli 100 yaþýnda."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.