Geçen gün sýkýldým evde çýkayým dedim þöyle bir þehrin çarþý-pazarýna Gezdim, dolaþtým tam dönerken yorgun, argýn bir eski dost, yanýnda arkadaþý iliþti nazarýma Oturmuþlar þehrin meydan parkýnda Ýki ayrý banka, lakin birbirine yakýn Birinin benzi soluk, dostumsa alabildiðine sakin Geçerken yanlarýndan þöyle kulak misafiri oldum azýcýk, izinsiz Fark etti eski dostum, kazara görünce beni - Ah üstadým, siz Olmazdý bir selam vermeden geçip gitmek ben de öyle yaptým. -Evet, ben -Neredesiniz? Ben de sizi arayacaktým.
-Ne olacak efendim bu gidiþ, bu avamýn ahvali? Diyerek, beni sohbete dahil etmekti tavrý, hali Ýliþtim dostumun yanýbaþýna, müsade isteyip arkadaþýndan Daha merhaba demeden, yanýndaki sordu -Arkadaþ hangi diyardan? -Yabancý deðil, merak etme bu þehirden -Sanki bir aþina gibi geldi, hemde ta ezelden. Düþünse de çýkaramadý galiba beni benzetti birine Sanýrým bu sohbet iyi gelecek pek dýþarý çokmayan benim gibi birine
-Ee.. anlat bakalým üstadým, nasýl buluyorsun ahvali? -Nasýl bulacak caným, iþte ortada memleketin hali Devam etti: -Siyaset yalan iþi, lakin bundaki pek fazlasýyla
( Belli ki adam beni konuþturmayacak)
Dostum sitem babýndan, sus der gibi yaptý adama kafasýyla -Debriyajý boþta, fireni yok adam gidiyor avamýn gazýyla -Her gün yalan söylüyor millete, o küfürbaz aðazýyla
(Gülesim geldi)
Tuttum kendimi, ayýp olmasýn diye Muhterem pek dolmuþ, kaynayan tencere misali fokurduyor biteviye -Ne garip bir adam, imar için harap edip, eskiyi bozmak iþi -Akýl hocalarý mahir, arkasýnda sufle veren harami beþ kiþi -Az kaldý vallah dedi ahbabým -Yakýnda bu adam beni çýldýrtacak Soymadýk bir o kalmýþtý, yakýnda ölüyü mezardan kaldýracak. Beriki: -Yav gassal soymamýþ mýydý? Yýkarken galiba eksik yaptý iþini -Dur bir sorayým -Ne dedin? -Aðzýnda unutmuþ, merhumun altýn diþini Öyle bir sohbete düþtüm ki yaþanan gerçeðin latifesi Duyunca altýn diþi, beti benzi attý muhteremin, kesildi nefesi -Bunlarda hiç vicdan yok mu? Bari topraðýn altýnda rahat býraksýnlar -Tez elden bir vasiyet yazýp koymalý, ölmeden diþimi çýkarýp saklasýnlar. Gülsem mi, aðlasam mý? Bilemedim duyduklarým devr-i tayyibe mahsus Ýzin isteyip ayrýldým, sohbete fýrsat bulamadan, lakin kafama takýldý bu husus
Çýktýðýma bin piþman oldum, gördüklerim ya garip ya guraba Yuvasýz kuþlar misali þehrin parkýna tünemiþ onlarca fukara
"Yiyin efendiler" siz yiyin beyt-ül malýn tükenmez nimetini Siz yiyin manda yoðurdunu, kestane balýný, ejder meyvesini Varsýn kimileri kasalar dolusu, haram kara parasýný aklasýn Kimileri daha ölmeden mezarýma haciz gelecek diye takma diþini saklasýn.
Yüksel Erentürk YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.