Ellerin, deðmiyordu aslýnda ellerime Gözlerin hiç bakmamýþtý, benim baktýðým gibi. Kalbin aslýnda çarpmýyordu, benim çarptýðý kadar Beklemiyordun aslýnda yolumu, kapýnýn arkasýndan çýkýp gelmemi, belki de hiç düþünmemiþtin benim düþündüðüm gibi… Gecelere ve saatlere inat yakmamýþtýn sigaraný. Ne bileyim sen belki benim gibi deðildin. Aslýnda “ben”, diye kurduðum ama sonu gelmeyen cümleleri benim kadar kin gütmemiþtin ama her þeye inat, Saçlarým rüzgâra karýþmamýþtý bu kadar coþkulu. Çünkü ben sevmemiþtim hiç bu kadar…” Ismahan ÇERÝBAÞI
(noktadan sonra sevmek)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ısmahan çeribaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.