EVET, UNUTTUM SENİ...

Evet, unuttum seni...
Hatýrlamýyorum üzerime Sinen kokunu çeke-çeke uyuyakaldýðýmý...
Otobüs duraðýnda hayatýmý geçirdiðimi.
Çocuklar gibi sokak ortasýnda sek sek oynadýðýmýzý,
Þemsiye altýnda tek vücut olmuþ, yüreðimizi...
Evet, unuttum seni...
Bir yaylada Haykýrdýðýmýz Sevdamýzý,
Deniz kenarýnda bulduðumuz huzuru,
Sana dair ne varsa hayatta...
Hatta;
Bir pencereden izlediðimiz sokak lambasýný,
Aynada gördüðümüz suretimîzi,
Yazýlan, söylenen ne varsa
Unuttum artýk,
Çünkü; nefesim nefesinden vazgeçti.
Kelamýný sildi,
Hoþça’kal deyip ömrümü kafesledi...
Veeee
Koca bir þehirde sessiz sedasýz terk eyledi.
Bilirdi, vazgeçmeyen gönlümü,
Dolu dizgin sözlerimi
Beni benden alan gül yüzlü Cemalini, gözlerini...
◇ Ismahan Çeribaþi

Sosyal Medyada Paylaşın:

ısmahan çeribaşı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEVMEKTEN VAZGEÇMEDİM BEN… OSMAN'ım derler de.... EVET, UNUTTUM SENİ... KAÇ CÜMLELİK-SİN…! SEVMEYİ BIRAKTIM ARTIK....! ŞEHİDİN VAR LAN... ŞİİR YAZAN ADAMI SEVDİM... BU BANA REVA MIYDI BEE..! " Kayıp Şehir " SENSİN...!