ŞİİR YAZAN ADAMI SEVDİM...
Þiir yazan adamý sevdim ben,
Dante-dante iþlediði sevgisini; yüreðime dizeler olarak yazan o adamý,
Kaðýt ile barýþýk kalem ile koyun-koyuna yatan,
Hasretliði dilden dile deðil de kaðýtta dile getiren…
Þiir yazan adamý sevdim ben,
Gözlerindeki gülümsemeyi, dudaklarýndan dökülen o cümleleri,
Sarýldýðýmda dünyayý kucaklamýþ sandýðým
Elleri ellerimi tuttuðunda cennete götürecek saydýðým o adamý…
Þiir yazan adamý sevdim ben,
Bazen bir peçete üzerinde bazen yaprak dalýnda haykýrdýðý o sevdasýný,
Hasretini çekmesini, sarýlýp aðlamasýný, ben benimle çocuk olan o adamý sevdim…
Kýrda el ele koþmalarý, bir yayladaki haykýrýþlarý,
Bazen ayný pencereden sokak lambasýný bakmayý,
Aynada birbirimizi seyre dalmayý…
Ben beni seven o adamý sevdim…
Þiir yazan, gözyaþý döken, sarýldýðýnda dünyalarý veren o adamý…
*** ýsmahan çeribaþý 30.07.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
ısmahan çeribaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.