İLK VE SON DAVAMSIN
sabahýn ilk ýþýklarýnda görülür ince ince hüzmelerin
þafak sökerken iyice daralýr göðsüm
hilafsýz ve yalansýz ben yalnýz seni sevdim
senin için döktüm gözyaþlarýmý
kefenimi uðruna giydim..
fakat artýk yýrtýldý deli gömleði
direnmek mümkün deðil olanlara
galiba abarttým seni sevmeyi
kendime mahzun bir hayat seçtim..
hissediyor musun yakarýþlarýmý ey yâr!
sýzlayan yarama deðer mi nefesin
ya bir gün aðlar mýsýn benim için
tek bir damla göz yaþý döker misin?
yangýnýma yetiþip söndürür müsün hatrým için?
hayýr henüz yazmadým o en güzel þiiri
hâlâ sevgini hak etmedim
güzel seven adamlar üzülürmüþ meðer
direnmek beyhudeymiþ tüm olanlara
kahve gözlerine bakýp aðlayamazmýþým
güldüremezmiþim seni yerli yersiz þakalarýmla..
sende bir þey var fakat tanýmý mümkün deðil
uzaklaþtýkça sevdana çekiyor beni
yüzlerce kafiye oluyor ama tükenmiyorsun
sen benim gizli ve nazlý hazinemsin
umarým kimseler bilmesin tebessümünü
o güzel gözlerine baþka kimse bakmasýn
yedi gök yere insin denizler dalgalansýn
ahh o sevdan bana kalsýn
yüreðim cehenneminde yansýn
her hüceyratým tutuklansýn
anlarým ki sen varsýn diye yanýyor bedenim
aþkýndan kýzgýn demirler göðsüme saplansýn
ismini söylemek yasaklansýn yeryüzünde
tüm kadýnlar sana imrenerek hayýflansýn
sen ebed ezel ilk ve son davamsýn
bitmesin bu þarký dillerde yankýlansýn
sen varsýn iki gözüm sen varsýn
sen varsýn iki gözüm sen varsýn
sen varsýn iki gözüm sen varsýn
evel ahir ilk ve son davamsýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.