Adýmlarým iz býrakýyor bu þehirde, Ama hiçbir iz dönmüyor sana. Her köþe baþýnda bir umut, Her virajda bir düþ kýrýklýðý.
Senin sokaðýnda saklý hâlâ her þey, Bir gülüþ, bir bakýþ, bir an. Bir kapýnýn eþiðinde unutulmuþ hayaller, Puslu pencerede soluk bir umut.
Rüzgâr dokunuyor tenime, Sanki senin nefesin gibi. Bir adým atsam, Sesin yankýlanacak gibi o dar sokakta.
Ama sessizlik… Sessizlik kalýyor geriye. O sokak sessiz, ben sessiz. Bu þehirde her yol sana çýksa da, Senin olmadýðýn her yol boþ, her yol eksik.
Bu þehrin tüm sokaklarýný gezdim, Dar yollarý, geniþ meydanlarý, Köþe baþlarýnda bekleyen eski anýlarý. Bir gölge gibi peþimde sen, Her adýmýmda bir kere daha kaybolan.
Kaldýrým taþlarý soðuk, Týpký sensiz geçen zaman gibi. Baðýrmalarým, çýðlýklarým, Sana ulaþmaz artýk biliyorum. Ama yine de sendeyim. Her sokak, her yol seni hatýrlatýr.
Köþe baþýndaki kahveci, Hâlâ ayný çayý demler mi dersin? Ya o aðacýn gölgesi, Bizi saklayan o eski dal, Hâlâ eðilir mi rüzgâra?
Her þey yerli yerinde gibi, Ama sen yoksun. Sen olmayýnca, Bu þehir bir harabe, bir sessizlik. Duygularým bir yabancý, Hiçbir yer tam olarak ev deðil artýk.
Her adýmda sorular çýkar karþýma, Unuttun mu, unuttular mý bizi? Ama unutmak mümkün deðil, Seninle yaþanmýþ hiçbir þeyi. Sokaklar bile unutmamýþ, Her taþta, her çatlakta adýn yazýlý.
Bazen durup dinliyorum bu sessizliði, Sanki bir gün senin sesin dönecek gibi. Gözlerim yollarda, yüreðim uzaklarda, Bir iz, bir iþaret bekliyorum hâlâ.
Ve hâlâ, Bu þehrin tüm sokaklarýný gezsem de, Aklým bir tek yerde… Senin sokaðýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atillakurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.