YÜREĞİN GEREK

gözlerim kapalý
ruhum hazmediyor geceyi
ve bir gün her þeyin son bulacaðý ana dek
hiçbir anlamý olmayacak geriye kaçýþlarýn..

bir sonu var mý bilmiyorum
gittiðim yol epey karanlýk
yürüdükçe daha dibe batýyorum
gözyaþlarýmla kurur mu bu bataklýk?

nefesim daralýyor iyice
yutkunamýyorum
küçülüyor bulutlar
üstüme çöküyor gökyüzü..

bir küçük fotoðrafta taltif ederken seni
elimi ilk tuttuðun ana gidiyorum
ve iþte o ilk heyecan
ismim yankýlanýrken dudaklarýnýn arasýndan..

gözümde büyüyor hayallerin
mevsim kýrýklarý hasretine denk
seni seveceðim ömrümce tükenerek
bana yalnýzca yüreðin gerek..
Sosyal Medyada Paylaşın: