Kayboluş

Umutsuzluk deryasýný ektim,
Ýmkânsýzlýðý yeþerttim,
—karanlýðýmda,
Sevgiyle büyüttüm mutluluðu,
Tarumar ettiler hayallerimi, arzularýmý,
Ve kelepir dünyanýn,
—yosunlu taþlarýna baðladým,
—gök mavisi arzularýmý.

Afakî düþlerin döngüsünde,
—travmalarým.
Dilim afazi, yüreðim yangýnda,
Ve gönlümün yüzü üþüyor,
Güvercinler küsüyor tabiatta,
Islak ýslak yaðýyor yaðmur,
Kâbuslu gecelerde,
—uykularým kaçýyor.

Dökülüyordu hazan yapraklarý,
—tepetaklak,
Dayamýþtý sýrtýný aðaca aðlamaklý,
Oysa unutmuþum ben aðlamayý,
Aðlanacak onca halim varken,
Ve avlanmýþ kekliðe dönmüþüm,
—Þahin edasýna sahipken.

Ayasýnda tanýyordu seven seveni,
Küflü âlemde, tanýnmaz insan,
—tanýmaz kendini.

Sosyal Medyada Paylaşın: