İlk Kıvılcım

söz birliði eder keder ile kýsmet,
üstüne üstüne gelir, yýkar dünyayý baþýna
daha düne kadar sýrtýnda taþýdýðýn alem,
bir gün enkaz gibi çöker omuzlarýna

öyledir…
sýrtýnla yüklendiðin Aðrý
bir gün üzerine devrilir, canýndan eder

ne garip candýr bu, ölmez, tükenmez
kedi gibi, hep bir fazlasýyla döner

içine attýklarýn sýrra kadem
insandan insana görünmez
ayný derde düþmeden
bazen bir figanýn çatýsý altýnda yangýn
bazen de yaðmur olup süzülür

akýl çaða uysa da,
kalp hep antik kalýr,
ilk üflendiði yerin soðuk topraðýnda,
ruh hep geçmiþte bekler
kirlenmiþ þeylerin ortasýnda kurtuluþ arar,
çýrpýnýr, boðulur ama inancýný yitirmez
yitirirse, nefessiz ve cansýz kalýr

sema, gözlerine bir yoldur
ufka çekilir gözlerin özlemi
kimseler çýkmamýþtýr o yola
ve gökten düþer gibi gelmeyecektir beklenen
acýmaz baharýna kader,
zemheriyi çaðýrýr erkenden
bilmez incitmeden sevmeyi,
ne de sevilmeyi

kýrýk bir testiyle gider suya
ve sudan hep susuz döner
niyetsiz tutulur orucu,
boynunda muskalaþýr günahlarý

kimin çaktýðý önemli deðildir ilk kývýlcýmý
suç, ateþin ortasýnda mum gibi dikilip
içine eriyen, aþkla zehirlenendedir.


Sude Nur Haylazca
(Vaha Sahra)

Sosyal Medyada Paylaşın: