Gözlerinde saklýydý tüm güzellikler Umutla kilitlenmiþ kapýlara açýlan…
Sen, Belki bilmedin, Ama dünüm, yarýným, yolum, soluðumdun.
Tüm olmazlara raðmen, sevmiþtim seni. Martýlarýn dalgalarla þakýdýðý þarkýlar gibi, Bir balýkçýnýn sabahý karþýlayan “bereketli gel” duasý gibi, hasretle bekledim seni…
Umut, huzurun gölgesinde yeþerir. Sabýr ise kök salar derinlere… Tan aðarýrken yamaçlarda, Bir esinti taþýrsa bana kokunu, ve o cennet bakýþlar, sýðýnacak limanýný ararsa, Unutma buradayým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.