Bahar geçmiþte kaldý, yeni bitmiþti eylül…
Þimdi mevsim sonbahar gökten hüzün yaðýyor!
Unuttum kokusunu, nasýl kokuyordu gül?
Gül zar yapraða hasret, bülbül nasýl aðlýyor…
Bahar, yaz ve güz bitti, saçaklar hep buz tuttu!
Gelen mevsim kara kýþ, herkes çabuk unuttu!
Bildiðim bir þey var ki, gariban hapý yuttu!
Yoksulun hali harap, yürekleri daðlýyor…
Fukaraya uymaz hiç, kýþ zenginlerin harcý!
Pazarlar el yakýyor, ceplerde yakýt borcu!
Elde yok avuçta yok, kýþ fakire yorucu!
Fakirin derdi büyük, hep karalar baðlýyor…
Hasretim ben bahara, onda ne ilhamlar var!
Kuru dallar canlanýr ne güzelsin sen bahar!
Sýmsýcak bakar güneþ, karlar eriyip akar!
Baharý düþlüyorum, sular coþup çaðlýyor…
Yazýnda hoþ kýþýnda, senden gelen her þey hoþ!
Lütfunda hoþ kahrýnda anlamayan kalpler boþ!
Cana candýr baharýn, kýþýn sokaklar bomboþ!
Kýþ sýcaðý görünce, tabanlarý yaðlýyor…
Antalya-2024/12
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Güz olmasa baharýn kadri bilinir miydi,
Karakýþ’ý geçmeden yaz’a gelinir miydi.
Varsýl - yoksul arasý perde delinir miydi...
Bunu da Ýnsan denen yaratýlmýþ saðlýyor....................... Alibaba
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.