hâlâ býraktýðým gibisin ayný güzellikte gülüyor gözlerin yine diriltiyor ruhumu nefesin sen iki cihanda vazgeçilmezsin..
ama o güzel gözlere yakýþmýyor yaþlar aðlama sevdiceðim kâinat üzerime yýkýlýyor aðlama ahvalim bu yükü kaldýrmýyor bilmezsin ki cennetlerden güzel gülüþün..
ne kadar yazsamda yetmiyor þiirler anlatmaya divane aþýk yoluna olmuþ feda bir selam dahi almamak mý gördüðün reva milyarlarca gonca arasýnda tek çiçeðimsin..
tamam diyorsun unut gitsin aklým çýkýyor sen çýkmýyorsun kokun her daim dimaðýmda saklý aþkýn bana haram hep yasaklý
göz bebeklerine bakarak bir þiir okumak istiyorum beni tamamen hissetmen için yüreðinde belki anlarsýn bu Mecnun’un feryadýný sevgine yenilirken döktüðüm gözyaþlarýný..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.