SON GÜLÜŞ
Hayata karþý çýrpýnýþlarý olan
Bu adamýn son haykýrýþlarýydý
Belki de bu son gülüþ
Ama hayatým,bu ben kördüðüm
Görmek istemiyor ben ve körlüðüm
Aþk kör derin bir çukur hepsi bir sýr
Senfoninin eþliðinde müzikle haykýran
Ýnsaný herkes sanatçý sanýyor
O ise týnýlardaki intiharlarýný anlatýyor
Dünya çýralarý toplayanlar için bir cehennem
Ama yakanlar için deðil,yakan daima kaçar
Ýçinde sadece küçük çýracýk hisler yanar
Paraný al ve benimle biraz ilgilen
Ýsteðim þehvetin içinde bir varlýk sorgusu
Hatýrlanmak istiyormuþ gibi görüneyim
Bir köy yakýlsýn ve þuçu bana atýlsýn
Sebebi ve ahvalimiz bize sorulmasýn
Ahir hesapta yanýmýza kar kalsýn
Körlük,üstüme kurulu bir dünya
Gözümün önünde ne kadar is,
Karabulut varsa atmaya uðraþýyorum
Malesef bitmiyor umutsuzluk ve çaba arbedesi
Deli delili ile övünmez sopasý ile avunur
Yoksa herkes delidir yeter ki delili olsun
Deliyi tamahkâr yapan deliliðiyle konuþabilmesidir
Farký,delilini göstermez,deliliðinde gizlidir
hЯ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.