BİRAZ

Biraz sevgin vardý bende
Oda bir tomurcuktan sardý beni
Biraz daha var sana, bana
Geç gelmedi güç olmadan

Biraz yarýmým geceleri, görmedin
Ne zaman gözümü kapasam sen
Görmeye, kapamak gözü ne gerek
Sadece gerek ceremesini çeken

Biraz aþýðým zifiri karanlýkta
Geceye alýþtýkça da kayboldum
Biraz daha yanýnda duramadýkça
Þimdi bende çile yoluyum

Birazda ben var içimde
Seni koyamadýðým yerlerime
Biraz da ben kendime yanayým
Sen beni aðlayarak görme diye

Biraz kaldý, birazlarýma yakýndýr
Ancak o kadar biraz deðildir
Vuslata biraz demek bir ömür
Ondandýr sürgünlerimize ’biraz’ denir

Biraz sonra yarým gelecek
Canlarýmýz tam olacak
Yanacak sonra piþecek
Olacak ve huzura çýkacak

Biraz huzurda hamlaþacak
Baþta olmamýþ denecek
Yerle bir edilecek, geri dönecek
Yýkýlacak "ne ettim?" diyecek

Biraz aðlayacak, sellere dönecek
Layýk olmayý yakýþtýrmayacak
Tekrar huzura vardýðýnda
Kabulü görecek, kendini yerlere vuracak

Biraz alýþacak layýklýða
Biraz usanacak biraz yakýnacak
Biraz biraz birazlaþacak O’na
Biraz, BÝR’i az anlayýnca "Biraz gel!"
denilecek.
Sosyal Medyada Paylaşın: