Hançer
Hançer
Senin en güzel mirasýn, sesindi
Türküleri su gibi iþlerdin göðsüme,
Her kelimen bir hançer misali saplanýrdý ruhuma.
Ellerin gölgeydi,
Fýsýldayan çöl rüzgârlarý gibi,
Dudaklarýnda büyüyen bir vaha,
Tatlý sularýný dökerdi içime.
Ben hurma aðacý olurdum, sen zeytin dalý,
Köklerimiz aþkýn harabelerine tutunurdu.
Senin tek kefenin, bakýþlarýndý.
Gecenin karasýndan dokunmuþ bir þal.
Kaç kez düþtüm o esrarlý bakýþlarýna,
Kaç kez kayboldum gözlerinin mihraplarýnda.
Dolunayýn altýnda ikimiz:
Sen ney olurdun, ben saz;
Sen Gülistan olurdun, ben bülbül.
"Yakýl ona," derdim, ey Âþýk.
Küllerine yaz aþkýný,
Zira sadece kül saf býrakýr insaný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.