Bedel
Ýçimde birikmiþ aðlamak,varla yok arasý gidip geliyorum.
Kendime tutunarak çýktýðým kuyular hikaye oldu da yaþarken çok zordu.
Ýnsan kendi týrnak izlerini taþýr mý yüzünde. Aynalara düþer mi acýlar gülümsemeyle.
Kime dönsem yüzümü hayal kýrýklýðý, kimi alsam kalbime kanat takýp uçacak sanki.
Acýlardan yorulmak, acýlardan çýldýrmak. En sevdiklerinin kazdýðý mezarda çýðlýk öylece kalmak.
Kaç defa delirttiler beni unuttum. Sustukça avuçlarýna düþtüm sevdiklerimin. Nasýl bir sevinçle ezip suyumu çýkardýlar. Kaç defa kalktým düþtüðüm yerden unuttum. Ölüp ölüp dirildikçe ben, daha kaç caný var diye merak ediyor olmalýlar. Silip attýklarým geri dönüp yeniden öldürmeye niyet ediyorlardý. Kan baðýn olunca kolayca kurtulamýyor insan sevdiklerinden. Düzelir sanýyor, inanmak istiyor kardeþliðe. Sonra kuyu geliyor aklýna, kuyular çoðalýyor.
Ne kadar özveriliysen o kadar çok kiþi karþýnda diziliyordu. Ýlk kurþunu en öndeki sýkýyor, ilk tokatý, ilk taþý…
“Hamdým, yandým, piþtim!” Diyorlar da kýsýk ateþte daha iyi piþer, biliyorum.
Þiddetlisi ya akýldan ya da candan eder.
“ Hayat kýsa, kuþlar uçuyor, Cemal Süreya”
Yine de yaþamak çok aðýr… Bu kadar aðýr bedel ödemek zorunda mýyýz.
“ Gôðe bakalým, Turgut Uyar”
Sude Nur Haylazca
(Vaha Sahra)
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Sude Nur Haylazca- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.