frekans

sonra. bademin radyosunu açýyorum
kafamdakiler sahipsiz kedi yavrusu gibi
nereden baþlayacaðýmý bilemediðim bu suçluluk duygusu
aniden kapýsýný çalýyor ellerimin
parmak uçlarýmda. günün yað kokusu
dudaklarýmýn kenarýndan sýyrýlan hayat
kaçýp giden aklýma meydan okuyor
fenalaþýyor camýn kenarýndaki sukulent abla
kýrýlan yaðmur taneleri arasýnda kayboluyorum
ben. kendimi bildim bileli çok da bilmiyorum
aslýnda
karaca demiþken
"çok yorgunum beni bekleme kaptan
seyir defterini baþkasý yazsýn"

sonra kapatýyorum radyoyu

.



herkes dinlesin
Sosyal Medyada Paylaşın: