zamanýn arkasýna kadar yürümek
topraðýn külüne basarak;
yalýn ayak,
durup düþüneceðin bir an
yada anlatacak bin asýr
ne fark ediyor,
nede olsa ruhumda ki beden
halen kiracý...
saklýyorum ellerimi,
þiir ölürken,
can çekiþen þaire,
yüzümün beyazý
kalbimin sahibinden kiracý,
geceyi koklaya bilecek misin
siyah tohumlarýnda
hiç.açmayacak çiçeklerin..
bilirim, seslensen çýkýp dönü verir
yokladýðýn ben,
zor; ayýklamak, nefesi nefesten,
tenine bulaþan korkunun
þehrin manzarasýna yansýmasý;
iki kere yalnýzlýðýn,
seviyorum diyemeyecek kadar
hayale dalmýþken,
kiralýk seviþmeler yazmak saçmalýk
bu diyardan gider ayak,
topraðýn külüne, bir daha yanarak..
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.