gözlerimin içinde dökülen
son bahar bakýþlarýn;
bilirim þimdilerde çok suskunsun
için kalabalýk
gelip halini sorma vaktiydi
bende kalan zamanýn
geç kaldýn,
ellerimde yaprak dökümü
sen bir kez daha nefes
gider ayak, mas mavi geceye..
bitiyoruz, farkýnda mýyýz saatin,
izin almaksýzýn çýka gelen
bu hasret kavurmuþken,
oyalanmak gerek,
bu mýsralarda
ve bensiz,
yazdýðým kadar;
öleceðim sevgili..
hadi gitme;
sarmaþ dolaþ sokaklarýn,
acemisi olsun adýmlar
arasanda bulamayacaðýn;
bu ömrü kýymýþlar,
ses kesilmiþ,
ve bir manzara;
gitme diyecek kadar,
sen olmuþ,
biliyor muydun..
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.