kalp atýþým;
özlemekten vaz geçilir miydi ? akýntýya kapýlan rüzgarýn kanatlarýna konup,
eski yaralarla sevilir mi derdim hep uzun uzadýya!
sonra kýyýsýnda bulurdum yalnýzlýðýmý, gurbete çýkan yolun bir kenarýnda..
baþ baþa kalmak kendimle,
suskun gecenin yelesinde
çoþkusuyla karanlýðýn,
ne ara bitti çayým sigaram,
o kadar dalmýþ ki dilim damaðým, sabah olu vermiþ sokakta,
üç beþ mýsraya iç döken þiirin koynunda..
elveda demek için geldim, saymadýðým adýmlarla döneceðim þehrin uzaðýna
adýný yazmak gibi unutkanlýk,
adresini bilmediðim kadar ahmak
aklýmýn;
sürgün gözlerinde,
benide unutacak kadar geri döneceðim..
bizi þiir olsada, aþktan ayýrma..
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.