Kara/yel

Saat 24’ü dürttüðünde
gýdýklanan bendim........

ellerin ne çok þey anlatýrdý bana
annemin böreðini mesela
maydanoz tarlasýna giden yolu
topraðýna yaðmur yaðmasýný
sevdiðim yaþlarýmý birde
birde karnýyarýðý



zamanýn herhangi bir yerinde
guguk kadar telaþlý
deniz kadar kucaklý
bir sövgüydü sevda, ayrýlanlara
lakin diyordu bir katre an, lakin
yüzümü avuçlarýma aldýðýmda
ellerin ne çok þey anlatýrdý bana
soba üstü kesatane mevsimine az kala
onlardan çýkmýþ tek satýrlýk mektuptu
tüm yaþantým
seni seviyorum diyordun
seviyordum inadýna



renk körü kývamýnda
turnusola eflatun giydiren yamandý, hüzün
suçlu bir çocuk gibi kafamý kaþýdýðýmda
ellerin ne çok þey anlatýrdý bana
mavi, yarýn daha güzel duracak çünkü dünden
yarýn ayný baharýn sabahý olsa da
aðlama
yosun tutacak fidanlar dikiyor çocukluðun kaz daðlarýna
ve yusufçuklar uçuyor yamaçlarýnda
görseniz diyor sarýkýz
görseniz , ne yamandýr bizim daðlarýmýz
yeþil giydiðinde
ellerin ne çok þey anlatýrdý bana
uyukladýðýmda



saat 01’i öpüðünde gerdanýndan
huylanan bendim...........


guguðun telaþýný ne çok severdim oysa
on sekizime kadar
þimdi neremi tutsan bir eskimiþ serüven
yeniden okumak sýkar
bu yüzden sanki hoyrat bir surattým
böðürtlen topladýðýmda
ellerin ne çok þey anlatýrdý bana
hani tüm elleri koysalardý yan yana
avuçlarýndan bir çift göz bakardý
mavilerini giyerdin ,çizerdim
yeþillerini giyerdin , çizerdim
eflâtun derdi gözlerim
eflâtun benim derdim

sapanýma kalemimi taktýðýmda
ellerin ne çok þey anlatýrdý bana ....





















Sosyal Medyada Paylaşın: