Sedef
Sedef
kabuslarýmý hayra yoracaksa, anlatacaðým
suda yaþayan mezar taþlarýný
ölen korku
yaþasýn cesaret
bu ne berraklýk
uyanmak yasaklansa bile
ölmekten bahtiyâr kelebekler
iyidir dediler su
mezar taþý da öyle, balýkta rüyada
ya son nefesi zevkle vermek neyin icadý
vicdanýmý tokatladým ama
aç býrakmadým daha
tabir-i caizse midye yemekten resmen tiksinirim
gülebilmek adýna satýn alýnan saadet biletlerini düþündüm
ömür ne kadar doluymuþ meðer
boþ küplerde
ali babavâri bir hikaye geldi aklýma
küpe saklanan iki deli
biri sevgili
küpü bulan kafayý yedi
hani biz iki pisi baharý beklemeyen düþlere musallat olmuþken
yolumuza çýkan ahengi tekmeledik diye
hüküm giymiþtik ya ezelden
hükümdarlar kendini bir þey zannederken
en büyüðü sevgiydi yaratýlmýþlarýn
maymun etmiþliðimiz düzeni bu yüzdendi
hani biz iki pisi
acýtmadan týrmalardýk hasreti
rüyalar çok olmaya baþladýðýnda fark ettik
gülmekteyken düþünen resmimizi
lan biz ne biçim bir þeydik
büyük sandýk ismimizi
küçük sandýkta amacýna ulaþmýþ mâzi
kim bilir kimler geldi, geçti
kimse bilmez büyüdükçe kolaylaþan tarifimizi
bir avuç su
bin avuç huzur
bir milyon havuç görür gibi tavþan düþünde
toklaþan yanlarýmýzý törpüleyen gençliðimizi
delikli ayakkabýsýndan vapurlar düþlerken adam
batmayacak o kaptan
rüya iþte dedi biri
absürt oluyor çoðu zaman
içimdeydi
dengesizliðin daniskasý bende anlayacaðýn
bir anda altý patlar gözlerimden dökülürken kývýlcým
hemen sonra dizine muhtaç yatalaðým
karýncayý suda gördüðümde hiç dayanamam
toprak düþünce akla en baðnazým
haini yolda görsem mýhlarým........
hangisi benim diye düþündüðüm oldu elbet
bende mi rüyayým ölünceye dek
öyleyse niye bu kadar gerçeksin yâr
uyandýðýmda da yanýmda kal...
ve uyanmadan senden önceki günahlarým için özrümü þimdi al
raydan çýktý biliyorum satýrlar
hangi dalda ötmeye baþlamýþtý serçeden kalem
hangi aðaçtan yapýldýðýna kadar geldi bak
az dalgýn çok göbekli bir adam olmaktansa
rahat uzanabileceðin bir yuva olsun göðsümde
aç yatsam ne çýkar
kolum aðrýsa geçer
kafam kopsa ölürüm
yeter ki sen gel
yeter ki baðýþlanayým...
yeter ki büyük bedenlerine giydikleri
küçük gömleklerinden taþan göbeklerini
medyatik ve simetrik tavýrlarýyla örtenleri göstersin aynalar
yoksa bana ne kâbusumun hayra yorulmuþluðundan
gördüðümde geceydi
þimdi aydýnlýk....
hani barýþ adý verilen küresel savaþýn kanýma dokunduðu anda
uzaktan gördüðüm midye kabuðunda ki ýþýða ulaþabilmek için
aþkýmýzý kaleme alet ettim ya yâr, üzülme
güneþ batmak üzere
kumlarla oynaþan çocuklarýn yüzünde ki sevinçte
benim hala umudum var
Ali Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.