Alalamak-

unut....

biraz su üretmiþ vücudun
kasýklarýndan
serçe parmaðýmý bu iþe karýþtýrma
o masum bir çaðlayan
ve umut




eski sürümlü sürülerin ortasýndan geçtiler
dört oturumsuz iskemleye bir kýç düþleyen güçtüler
küfürbaz bir çocuk olmadým hiç bir zaman
sonradan öðretti bu tarifi masum pezevenkler


somurt ...


biraz su tüketmiþ vücudun
irisinin göl sefasý de gitsin
kirpiklerimi kurcalama
onlar tuhaf bir yýlan
nefsimi sokar


yeni türemiþ arþivlerin dýþýnda kaldýlar
dört köþe koltuða tek geri sýðdýramayan kýrçtýlar
aldýrmadan yürüdü þaplaðým bir efsanenin ensesine
bozulmayýn , aslýnda nüye saygý diyerek onlar sýçtýlar


doðrult...


biraz aþk yaþamýþ yollarýn
karaborsa
ne platonik ne tutkulu
alayý ortopedik
canýmý yakar


halkýmýn acil girilmiþ bir serüveni gibi olanlar
anlayacaðýnýz dilden söylenecek çok söz gibi
mesela þimdi teyzenden baþlasam offf
yavru vatandan tutarda bunlar , dünyayý boyar ..


yamult ...


biraz için sýkýlmýþ diyelim mesela
kýrnav gibi kýrýtýyorsun
misina geçirmiþim etlerime de
çektikçe acýtýyorsun
bu senaryo çok satar


beyaz düþlerimi biriktirmiþtim de , sövdüðüm ondan
arada yakýþtýðý oluyorda okkalý bir avrada
ya da gavotu diline dolamýþ iþ sanan gavata
yahu dilimde yok ki civata söküp atayým kenara


kýþkýrt...


biraz da gýcýr bir düþ olsun
sarýmsaklý ýspanak kývamýnda
sen anneni hatýrla
hatýrlatayým
niye bizi bu kadar yýprattýlar



seni leylekler getirdi demediler iyi ki hiç bana
daha çok sevdim kardeþimi sevebilmeyi yaradandan bildikçe
özgürlüðü kakaladýkça kimliksizler vatanýmý sevdim, kýsýtlý ama hoþ
savaþmayý sevdim mezarýnda emmoðlumun, basýp tekmeyi caným çýnara


ben kendimi hiç sevemedim ki daha
yaslanýp bir aðaca


unut ...


biraz su üretmiþ vücudun
göðüslerin bereketli bulutlarýn gölgesinde
serin
ve ellerin yanaðýmý sýkmak isterken delicesine
dönüp arkaný gitmeyi öðren
sevmeyi bilmeden önce..


bulutlara binmek isteyen çocuktum bir zamanlar
kavga etmeyi bilmiyorken
ve annemin körpe gelinciklerden yaptýðý yemeði ýspanak sanýyordum
ilk sövdüðümde niye dayak yediðimi düþünüyordum bir kenarda
diðer kenarda lastik ayakkabýlarým sýfýr kilometre
onlara aþýk oluyordum
herkes babasýnýn tuttuðu takýmlý olurken
inadýna cimbom diyordum avaz avaz , inadýna






bir tenhada çaktýrmadan tükürdüðün gibi
yanýmda tükürmedikçe


unut ...

Sosyal Medyada Paylaşın: