þimdi bana dokun
affetmek yok
bir kemiði ýsýrýr gibi
tüm sözler
sýyrýlmayý bekleyen tenim
aþk’la dikilmiþ bakire namusun
sensin
dün gece gördüðüm kabusum
uzaklýk her dilde ayna
sokuldukça gecenin yýlan diline
çýðlýk günahla ayný hecede
rüzgarý cinnet kokan baharlar
açýk unutulmuþ günlüklerde üç noktadýr
ki
sadece eylüldür haram
onun içinde biraz yan
çýksýn aradan
suçu benim üstüme at
sokaklar tekin deðil hasrete
ölüm tekil gelir sevmeye
her intihar sonrasý
kasýklarýndan yükselen ter kokusunu
ruhum satardý idris aðacýnýn gölgesinde
kokulu kiraz mevsimi de geçti
ahir zaman kuþlarý göçte
rezerve ranzada yatanlar bilir ihaneti
parçalar nerdeyse
kanatlar ordadýr
baðýþla
elzemdir þimdi sus
sesin boðulduðu her günahla
gamzenden öperdi küfürler
gecikmiþtim
söze teslim þair bilgeliðine
ben aþk diye yazdýkça hükmünü
temyize gitmek için sýðýnýrdýn
yaz boz nereye kadar
kýrdýk kalemini tanrýnýn en baþýndan
ancak benzerim öldürebilir beni
demiþ ayný tanrý
maveradýr aþk’ýn lehçesi
hangi dilde
hangi dinde söylense
ýzdýraptýr sadece...