Dar aðaçlarýnýn meyvesidir ya ölüm...Yerlerde düþ ölüleri
Günün gözü kýrmýzý, gölgeler yeþil Karanlýk alaca Yaðmurdur bu gök gürültüsü arasýna yaðan Her biri ýslak h/içlerin Boþluklar sýrýlsýklam Su ellerimizde kalan Kundaklanýyor büyümüþ sevdalar Yas kokulu akkorlaþan an Kör kuyusu da yok yarýnýn Bir baþkalaþtý seninle sensizlik Gün doðacak yalnýzlýða birazdan
Yemin olsun ki tuza ekmeðe Bu þiir duaya duracak besmele Bu bir iç çekilmesi Bir kýsa devre Muhabbet kuþlarýný çoktan saldýk biz Yaðmurlara tünesinler diye Tutulmuþ bir soluktu sadece, Kýrýk oklar kalp içinde Toprak kokuyordu yerle bir sevda Bu þiir bir iç kanama Son milattan önce
Çýð bekliyordu kar taneleri Ýçini dökecekti yara Bu bir veda aþka Çöl büyütürken kumsalda Sus orucuydu üç aylarýn Kimse bilmiyordu bizden baþka En yeþili tuttum olmadý sevmek kýþ nilüferi Ýçine göm beni Ört üstümü sonra Kimselere de söyle bilsin Kul /acýmýz yorgun derinlerde Ve artýk haramsýn bana
Öz suyu aðulu hanýmellerinin...Bomboþ dallara yüzünü asacak þiirler
Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.