Yaþýyorlar sadece,
Öyle þaþkýn þaþkýn bakma!..
“Ne saçma!” dediklerinde
var yaþam aslýnda, dolu dolu…
Ýçini dolduran þey,
o boþluklarýn…
Çok akýllýca þeyler
Umurlarýnda deðil o yaþayanlarýn.
Onlar denemek istiyorlar sadece;
Köþelere çarpmak gerekirse…
Yaþlý bir adama ya da kadýna dönüþmeden,
Bedenlerini tepe tepe kullanmak,
Ta ki kullanýlmaz olana kadar…
“Zaten zamaný gelecek,” diyorlar,
“Akýllý uslu olmanýn;
Bir köþeden seyredip
Ýyi kötü diye ayýrmanýn,
Önümüze çýkan þeyleri…”
“Þimdi zamaný deðil daha,” diyorlar,
“Düþünmenin uzun uzun;
Yaþamý hapsetmenin kelimelerin içine…”
“Yaþamanýn zamaný þimdi,” diyorlar…
"Düþüp acýtmanýn dizlerini…
Koþmanýn zamaný, koþabiliyorken daha…
Pencerenin köþesinden hayatý seyrederken,
‘O koþanlardan biri de bendim!’
diyebilmek için…
‘Sadece seyretmedim hayatý,
Yaþadým da…’ "
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.