Varlık ve Hiçlik

Ne bir adým attým,
Senin mülkünde senden habersiz.
Ne bir nefes verdim,
Ruhumda seni anmadan.

Ey kalbimin sýrlarla dolu aynasý,
Ey her varlýðýn özündeki sonsuz sýr!
Sen ki, hiçlik denizlerinde bir inci,
Varlýk âleminde aþkýn ta kendisisin.

Gözlerimdeki perdeyi kaldýr,
Göreyim seni;
Çünkü her þey sende biter
Ve her þey sende baþlar.

Senden izinsiz bir yaprak düþmez,
Bir damla su süzülmez gökten.
Ey kudretin her zerresine dokunan,
Ey aþkýn en yücesi.

Aþkýný içtim gönlümde,
Bir kevser gibi çaðladýn damarlarýmda.
Artýk ne ararým baþka bir þeyi,
Ne de beklerim baþka bir vuslatý.

Sosyal Medyada Paylaşın: