Öyle saf bir yüz ki;
Saçtýðý ýþýkla kör eden…
Göremiyor O’na bakan bu yüzden,
Hayatýn sert köþelerini…
“Bu kadar da iyi olma!..”
demek istiyorum ona…
“Alýþtýrma o okþayan aydýnlýðýna!
O sýcak kucakta kaybolurum yoksa,
Her yerde onu arar olurum."
Söze dökemedim tabii bunlarý…
Kýyamadým o masumluðuna gözlerinin.
‘Biraz soluklanayým’ dedim…
Bir sögüdün gölgesindeymiþim gibi…
O aðacý nasýl suçlamýyorsam,
Sakladýðý için gerçeði;
Gölgesinde saklanýrken
Ruhum nasýl duymuyorsa
Az ötemdeki hengameyi...
“Gerçeðe kör ediyorsun beni”
Demiyorsam ona nasýl ki…
Bu nazlý nazenin kadýna da
Tek bir sitem etmeyeceðim
“Kandýrýyorsun beni!” diye…
“Dünya gözlerindeki
O saklý bahçe deðil;
Tek bir çiçeði bile koparýlmamýþ,
Ýnsanlarýn incitmeye kýyamadýðý
çiçeklerini…”
Biricik teyzemdi O benim çünkü...
Annemin ablasý olmaktan öte
Bir yerdeydi teyzeliði…
Hayatýn dokunamayacaðý kadar
Uzak bir yerdeydi…
Kimsenin tek bir çiçeði bile koparamadýðý,
Saklý bir yerdeydi bahçesi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.