FABRİKA AYARIM

Dünürlerimi içten, yürekten seviyorum,
Hepsini aileden birer birey sayarým,
Hak ettikleri için her zaman övüyorum,
Küçükten büyüðüne sevgi saygý duyarým.

Yakýnlarýna karþý farklý deðil hislerim,
Ayný akraba gibi samimiyet beslerim,
Bu yakýnlýðýmýzý hoþgörüyle süslerim,
Sevdikleri her güzel hale aynen uyarým.

Birisine de böyle yakýnlýk duyduk ama
Hiç de rastlamamýþtým bu þekilde bir hama,
Kara bir duvar ördü kendisiyle arama,
Neþrettiði o soðuk havasýndan buyarým.

Ýnternet sayfasýndan engelleyerek sildi,
Bilmiyorum beni de kendi gibi mi bildi?
Hýsým yerine sanki dönüp hasým kesildi,
Haliyle duvarýný ben de ona dayarým.

Birini sileceksem önce ona söylerim,
Sebebi her ne ise onu yazarak derim,
Benim gibi yapana minnet bile eylerim,
Ancak sebepsiz taþý gediðine koyarým.

Yakýn zannedip kalktýk evine bile gittik,
Adam yerine koyup, gidip ziyaret ettik,
Ne hata eyledik ki gözünde böyle bittik?
Sanmasýn gizli kirle ben yüzümü boyarým.

Zannetmesin çevresi ben onlardan küserim,
Sadece o eðriye doðrulukla eserim,
Çýkmayacak þekilde nefesini keserim,
Katiyetle deðiþmez bu fabrika ayarým.




Sosyal Medyada Paylaşın: