Ýstemedim Rabbimden, gereðinden çok daha;
Hep isterken fazlasý, içime bin dert oldu…
Þimdi arzum çok büyük, elim açtým Allah’a;
Sustukça gazi vatan, dýþ güçlere yurt oldu…
Halký saçýndan tutup, attý yere heybeden!
Sanki enkazdan buldu, savuruyor haybeden!
Þimdi tüm sathý vatan, geçilmiyor “vay be” den!
Sýrtlanlar parçaladý, götürenler kurt oldu…
Suriyeli de kimmiþ, Afganlý benim neyim?
Acem’in ne iþi var, sanki ben biganeyim!
Bu cennet vatana ben, hem deli divaneyim!
Yurt bilmezler elinde, can vataným pert oldu…
Türk devletini kapan, milletimi yok saydý!
Ellerdeki kalemi, çevrilmiþ bir ok saydý!
Yandaþýný kollayýp, yoksul halký tok saydý!
Aç, sefil býrakýlan, halk ecelsiz mürt oldu…
Ne zaman ki köyüme, düþse þu benim yolum!
Bir sürü fukarayla, doluyor saðým, solum!
Öyle çok yoruldum ki, kalkmýyor elim kolum!
Beklenen ilk seçimde, kýrmýzý kart þart oldu…
Fýttýrmaya az kaldý, doktoru hiç sormayýn!
Türk üþümez ve donmaz, ona kafa yormayýn!
Bir hurmayla doyar o, yeter ki hor görmeyin;
Üst, baþ hep mevta sýrtý, aldýðý bir þort oldu…
Turp, marul, havuç, soðan, pazarýn zerzevatý!
Kerpeten, pense, vida, dünyanýn hýrdavatý!
Alýp götürüyordu, mahallenin zevatý;
Bunlarý tutabilen, kasabaya lort oldu…
Bak, tükenmek üzere, “meþhur tekaüt yýlý!”
Saçlarýnda kalmamýþ aðarmayan tek kýlý!
Yoðurdu yumruðuyla yiyor eþraf hasýlý!
Yýlýn emeklileri, dýþ kapýdan tart oldu…
Antalya-2024/12
Halil Þakir Taþçýoðlu
TDK:
Tekaüt: emekli, emekliye ayrýlmýþ…
Haybeden: yok yere, boþu boþuna…
Vay be: þansa bak, demek öyle…
Pert olmak: deðersizleþmek, zarar görmek…
Mürt olmak: ölmüþ, ölü…
Zerzevat: sebze, öteberi…
Eþraf: ileri gelen, sözü tutulan, varsýl…
Tart olmak: uzaklaþtýrýlmak, kovulmak…
Bigane: yabancý, ilgisiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.