B/AŞKA GİDiŞ
Baþka yerdeyim,çok baþka bir yerde,
‘Seni býraktýðým yerde bulurum’ diyebileceðin bir yer deðil burasý.
Baþka biri tutuyor elimi,baþka biriyle uyuyorum,ona “günaydýn” diyorum ilk önce.
Baþka birinin adý yazýyor kapý numarasý hizasýnda.
Boþ ve sahte bir hissi doldurup içime,baþka birini uðurluyorum her sabah kapýdan.
Baþka biri çalýyor kapýmý ve onun anahtarý ile açýyorum o kapýyý her akþam.
Ýklim biraz daha soðuk,sokak kimsesizliðini sýcak þarapla ýsýtan yaþlý amcanýn ayaklarýna kapanmýþ bastonuyla dayanýyor kapýma.
“Belli ki kafayý saðlam bulmuþ.”
”Belli ki bir derdi var”diyorum.
Sen sanýyorum her defasýnda;kapýya nasýl koþtuðumu görsen,Tanrý’dan dert dilenir,kapýnýn ardýna býrakýrdýn kendini hiç düþünmeden.
Karanlýk bile bir baþka çöküyor buralara,
Bir baþka yumuyorum gözlerimi.
Dokunmuyorum bazý geceler yokluðuna.
Yok sayýyorum,görmezden geliyorum,çok görüyorum seni bana.
Bana fazla gelen þeylerden çabuk vazgeçerim ben.
Her þeyimi kaybetmek adýna bunun için bahise bile girebilirim.
Ama bazý gecelerin vazgeçmiþ olmak sayýlmamasýna hala öfkeleniyorum.
Hala bazý geceler seni gizlediðim yere uyanýyor gözlerim el ayak çekilince.
Saðýmda bana sahipli biri,solumda hala sen ve sana dair þeyler…
Tavan göz torbalarýný belirginleþtiren,hafýzama yer etmiþ tebessümünle üzerimi açýyor.
Sana üþüyorum…
Bedenim sudan çýkmýþ balýðýn can çekiþen kalbini taþýyor ellerinde.
Gerçeklerin ortaya çýkmasýný kollayan malum þeyler deþiyor yüreðimi,kazdýkça daha derine çekiyorum seni.
Düþün,vazgeçmek için bahse girmiþ olsam çoktan kaybetmiþtim kendimi.
Elimde deðil,elimde olmayan sebepler için büyüyor bahenem ve sen çok uzak bir yerden dahil oluyorsun bu konuya.
Baþka bir yer burasý.
Baþka birinin yataðýndan kalkýp yazýyorum bu satýrlarý.
Utanýyorum,biraz da korkuyorum tabi,
Devþirme düzen içinde kalmýþ bir çocuk yokluðunu gizliyor daðýnýk bakýþlarýmýn seyrinde.
Yokluðunu bir sonraki güne tanzim ediyor ve yine bir sonraki güne daha…
Belli ki yokluðunun hatrý geçiyor buralarda.
Belli ki uðramadýðýn þehirlere adýný taþýmak gibi eþsiz meziyetlerin var senin.
Adýnýn geçtiði kaç sokak,kaç meydaný infilak ettim sen bilemezsin,sen bilemezsin soðuk savaþlarýn ortasýnda kaybolmuþ olmanýn ve hiçbir yere ait olamamanýn yetisini.
Korkuyorum…!
Tek kaygým,böyle dar vakitlerde bedenimde emekleyen bu soðukluðu,baþkasýna doðru adým atarken görmek.
Tek kaygým,bununla yüzleþmek.
Sýrf bu yüzden hep yataðýn diðer ucunda uyuyorum.
Ve bu yüzden bazý geceler salondaki koltukta ikna oluyorum yokluðuna.
Bazý geceler rüyalar çok inandýrýcý oluyor gerçekten.
Uykumda su istiyorum senden,rüyamda dudaklarýmý öpüyorsun.
Gözlerimi açtýðýmda baþkasýnýn elinden içiyorum o suyu.
Sonra yüreðimi acýtan þarkýlara emanet ediyorum kendimi…
Biliyorum günah,
Biliyorum çok günah buralarda hissetmek seni.
Günah baþka biriyle seviþiyorken onu eksiltip,çoðaltmak içimde seni.
Buralar senin gelip geçtiðin yerlere deðil, kalkýp gittiðin yerlere benziyor.
Buralar sensizliðin baþkasýyla dolup taþtýðý yerler,baþkasýnýn gölgesi üzerinde yüz hatlarýný avuçlarýma gizlice kazýdýðým yer.
Bu yüzden yumruðumu hep göðsümde saklýyorum.
Ve bu yüzden buralara hiç uðrama sen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.